Деца, които са били прегръщани – прегръщат, които са унижавани – унижават.


Деца, които са били целувани
целуват!

Деца, които са били обичани
обичат!

Деца, които са били прегръщани
прегръщат!

Деца, които виждат у родителите си усмивки
се усмихват!

Деца, в които е посята вяра
постигат!

Деца, които са учени на труд
се борят за целите си!

Деца, които са били изслушвани
умеят да изслушват!

Деца, които са научени на уважение
уважават!

Деца, които са били подкрепяни
растат уверени!

Деца, които са били окуражавани
насърчават другите!

Деца, които са били разбирани
проявяват разбиране!

Деца, които са били успокоявани
успокояват!

Деца, които са могли да изразяват чувствата си –
чувстват!

Но когато в детството липсва светлина, сенките също оставят следа. И тогава:

Деца, които са били удряни
удрят!

Деца, които са били обиждани
обиждат!

Деца, които са били пренебрегвани
се изолират!

Деца, които са били унижавани
унижават!

Деца, които са били лъгани
лъжат!

Деца, които са били плашени
се страхуват!

Деца, които са били манипулирани
манипулират!

Деца, които са били засрамвани
карат другите да се срамуват!

Деца, които са израснали сред сълзи и тъга
тъгуват!

Същото е и с приятелството…
и с любимия човек…
и с мечтите…
И с отношението ни към нас самите.
Много често ключът е в детството. Така че – ако искате добро, посейте го!